بهطور معمول همهچیز از یک درد گنگ و خستگی در پا شروع میشود، دردی که شاید خیلی از افراد آن را پشت گوش بیندازند و منتظر بنشینند تا روزی برطرف شود، غافل از اینکه یکی از سیاهرگهای پایشان روزبهروز گرفتگی بیشتری پیدا میکند و متسعتر میشود. بعد از آن یک روز میبینند که قسمتی از پایشان تغییر رنگ داده و متورم شده است اما مشکل اینجا چیزی است به نام واریس، بیماری شایع و دردناک... . مصاحبه با دکتر شروین نجفی زاده، فوقتخصص جراحی عروق، عضو هیات علمی دانشگاه را در این مورد بخوانید.
واریس نوعی اتساع غیرعادی و پیچخوردگی وریدهای سطحی است که به دلیل گردش خون غیرعادی در اندامها ایجاد میشود. این عارضه میتواند علل مختلفی داشته باشد و معمولا در اندامهای تحتانی شایع است اما به ندرت در نقاط دیگر هم دیده میشود. بهطور کلی علت ایجاد واریس، نارسایی دریچههای لانه کبوتری در اندامهای تحتانی است که این نارسایی خود به دلایل مختلفی ایجاد میشود. ایستادنهای طولانیمدت به صورت بیحرکت و ثابت در یک مکان مهمترین و شایعترین علت ایجاد واریس است. برای مثال پاسبانها، پلیسهای راهنمایی و رانندگی، آرایشگرها و جراحان بیشتر در معرض ابتلا به واریس قرار دارند. با ایستادنهای طولانیمدت دریچههایی که گردش خون را برقرار میسازند و باعث میشوند خون به صورت یکطرفه از اندام تحتانی تخلیه شود و به سمت قلب پیش رود، عملکردشان مختل میشود. در نتیجه خون در اندامها جمع میشود و حتی گاهیاوقات به صورت معکوس به پایین برمیگردد، زیرا نیروی جاذبه خون را به سمت پایین میکشد. البته فراموش نکنید که این حالت در سیاهرگها رخ میدهد و نه سرخرگها، زیرا گردش خون در سرخرگها به کمک نیروی پمپ قلب انجام میشود اما خون سیاهرگها به کمک پمپ عضلانی که در اندامهای تحتانی وجود دارد به گردش درمیآید. یعنی عضلات با انقباض و انبساط خود هنگام راه رفتن، حرکت کردن یا ورزش کردن خون را به گردش درمیآورند. حال اگر این مکانیسمها به هر دلیل انجام نشوند برای مثال پمپ عضلانی ضعیف باشد یا فرد بیحرکت باشد و این عضلات کار نکنند و دریچه در طولانیمدت نارسا شود، واریس ایجاد خواهد شد. علاوه بر ایستادنهای طولانیمدت دلایل مختلف دیگری برای نارسایی دریچهای وجود دارد از جمله چاقی، حاملگی، سابقه تصادف و آسیب دیدگی عروق، بالا رفتن فشار داخل شکم و انجام کارهای خیلیسنگین. مصرف سیگار و دخانیات نیز روی واریس تاثیر منفی میگذارد و باعث غیرطبیعیشدن گردشخون در پا میشود. از طرف دیگر دخانیات، سطح اکسیژن خون را کاهش میدهند و از این طریق پیشرفت واریس را تسریع میکنند. البته درصدی از موارد واریس به صورت ژنتیکی در خانوادهها ایجاد میشود؛ بنابراین اگر پدر یا مادر سابقه واریس داشته باشند فرزندان آنها شانس بیشتری برای ابتلا دارند. همچنین با بالا رفتن سن از آنجایی که از اندامها استفاده بیشتری میشود و ممکن است فرد دچار اضافه وزن شود احتمال ایجاد واریس بیشتر میشود. در برخی مقالات نیز آمده است که انداختن پارویپا میتواند احتمال ایجاد واریس را افزایش دهد.
حالت نشستن هم ایجاد مشکل میکند؟
نشستنهای طولانیمدت و بیحرکت نیز میتواند باعث ایجاد واریس شود. در واقع ایستادن از نشستن بدتر است و نشستن از خوابیدن. به طور حتم وقتی شما حالت خوابیده داشته باشید و پاهایتان به صورت افقی یا درجاتی بالاتر از سطح قلب قرار گیرد، گردش خون بهتر میشود و تخلیه وریدی افزایش پیدا میکند. بستن کمربندهای خیلی تنگ و پوشیدن شلوارهای خیلی چسبان و هر عامل دیگری که گردش خون طبیعی پا را به هم بزند نیز ممکن است باعث فشار و ناراحتی پا شود. بنابراین استفاده مداوم از این لباسها ممکن است ایجاد واریس را تسریع کند. علاوه بر این قرار گرفتن در محیطهای گرم مانند سونا و حمام بخار باعث میشود که تعریق افزایش پیدا کند و عروق پوست متسعتر شوند. بنابراین گرما ممکن است علایم واریس را تشدید کند. از طرف دیگر سرما باعث میشود عروق پوست منقبض شوند و علایم واریس به طور موقت کاهش پیدا کنند.
درست است که شیوع واریس در خانمها بیشتر از آقایان است؟
شیوع واریس از لحاظ آماری در خانمها سه تا چهار برابر بیشتر از آقایان است. یکی از دلایل آن هورمونهای زنانگی است. این هورمونها در زمان حاملگی باعث میشوند که جدار عروق عضلات شل شوند. در نتیجه احتمال اتساع عروق بالا میرود و خون بیشتری در آنها جمع میشود. از طرف دیگر فشاری که رحم و جنین روی عروق اندام تحتانی وارد میسازند باعث میشوند گردش خون در ناحیه لگن دچار اختلال شود.
آیا واقعیت دارد که فشارخون و دیابت رابطه مستقیمی با واریس دارند؟
فشارخون رابطه مستقیمی با واریس ندارد به این دلیل که فشارخون در سیستم شریانی است اما واریس در سیستم سیاهرگی رخ میدهد. با این حال بیمارانی که فشارخون دارند از آنجایی که معمولا مسنتر هستند ممکن است به دلیل شرایطشان بیشتر دچار واریس شوند. دیابت نیز رابطه مستقیمی با واریس ندارد. دیابت در نهایت ممکن است باعث گرفتاری و تصلب شرایین در سرخرگها شود و وریدهای سیاهرگی را به آن صورت درگیر نمیکند.
برای درمان این بیماری باید چه کرد؟
برای پیشگیری از ایجاد واریس و پیشرفت آن توصیه میشود از ایستادنهای طولانیمدت و بیحرکت خودداری کنید. اگر شغلتان طوری است که باید سرپا بایستید، سعی کنید در محل، حالت قدمرو داشته باشید و پاهایتان را جابهجا کنید و عضلاتتان را درجا منبسط و منقبض کنید. علاوه بر این ورزش کردن و جلوگیری از اضافه وزن میتواند کمککننده باشد. در اولین فرصتی که پیدا میکنید پاهای خود را بالا قرار دهید. این کار باعث استراحت پا و بهبود در گردش خون سیاهرگی میشود. حتی اگر پنجدقیقه هم فرصت داشته باشید، پاهایتان را بالا بگذارید تا خون تیرهرنگ عاری از اکسیژن تخلیه شود و خون روشن و تازه جایگزین آن شود. بهترین حالت این است که سطح پا از سطح قلب بالاتر باشد. برخی از افراد پاهای خود را به دیوار تکیه میدهند و برخیها روی مبل یا صندلی میگذارند. برخیها نیز وقتی میخوابند زیر پایشان بالشت میگذارند. در واقع هرچقدر که بتوانیم پا را بالاتر قرار دهیم، تخلیه خون وریدی سریعتر انجام میشود. ورزش در طولانیمدت با دو مکانیسم از ایجاد واریس پیشگیری میکند: تقویت پمپ عضلانی و بهبود گردش خون در پا. ورزشهای حرکتی مانند پیادهروی، دویدن، دوچرخهسواری، شنا، والیبال و فوتبال بهترین انتخابها در این مورد هستند. در نقطه مقابل نیز ورزشهایی که در حالت ثابت و ایستایی با فشار زیاد انجام میشوند مانند وزنهبرداری، کار با دستگاه و بدنسازی، گردش خون پا را مختل میکنند و ممکن است باعث تشدید واریس شوند.
جوراب واریس چقدر در درمان بیماری موثر هست؟
برای پیشگیری و جلوگیری از پیشرفت واریس میتوان از جورابهای مخصوص واریس (با فشار و سایز مناسب) استفاده نمود. جوراب واریس درجهبندیهای مختلفی دارد و بر اساس فشاری که به پا وارد میکند در چهار کلاس مختلف تقسیمبندی میشود. برای پیشگیری از واریس معمولا کلاس یک و برای کسانی که مستعد هستند یا در مراحل اولیه واریس قرار دارند کلاس دو تجویز میشود. کلاس سه و چهار کاملا جنبه درمانی دارند و برای کاهش عوارض واریس به کار میروند. برای مثال کسانی که زخمی در پایشان ایجاد شده است یا سابقه لخته خونی دارند باید از کلاس سه و چهار استفاده کنند. از طرف دیگر جوراب واریس طولهای متفاوتی دارد و ممکن است تا زیر زانو یا بالای کشالهران یا به صورت جوراب شلواری باشد. طول جوراب باید متناسب با محل و نوع واریس انتخاب شود. نکته مهم این است که جوراب واریس باید حتما توسط افراد خبره و متخصص با اندازهگیری دقیق تجویز شود و از خرید خودسرانه آن از داروخانهها خودداری نمود. در غیر این صورت ممکن است جوراب خریداری شده بیش از حد تنگ یا گشاد باشد و باعث شود بیمار دیگر از آن استفاده نکند. در صورتی که اگر جوراب توسط فرد متخصص تجویز شود نه تنها پا را خسته نمیکند بلکه باعث میشود درد و خستگی پا برطرف شود. برای انتخاب جوراب مناسب باید در درجه اول به جراحان عروق و افرادی که به صورت تخصصی در مورد واریس کار میکنند مراجعه نمود. در شهرهای کوچکتر نیز میتوان به پزشکان جراح یا پزشکان عمومی مراجعه نمود، البته به شرطی که دوره مربوطه را دیده باشند. جوراب واریس را باید صبحها بعد از بیدار شدن از خواب بپوشید؛ ترجیحا قبل از اینکه از حالت افقی و خوابیده به حالت عمودی و ایستاده دربیایید. زیرا اگر چند ساعت سر پا بایستید و بعد جوراب را بپوشید، تجمع خون در اندام اتفاق افتاده و ورم شروع شده است و حتی ممکن است جوراب به راحتی به پای شما نرود. افرادی که واریس و ضایعه پیشرفتهای ندارند در آخر روز وقتی از محل کارشان به خانه برمیگردند اگر قرار نیست زیاد سر پا باشند یا بنشینند، میتوانند جوراب را دربیاورند اما افرادی که واریس پیشرفتهتری دارند باید تا قبل از خواب شبانهشان جوراب را به پا داشته باشند.
جراحی هم در درمان این بیماری نقش دارد؟
روشهای درمانی واریس را میتوان به دو دسته کلی تقسیم نمود. اولین روش، جراحی است که قدیمی محسوب میشود اما روش استانداردی است. دسته دیگر نیز شامل روشهای جدید و پیشرفتهتر از جمله درمانهای دارویی، لیزر یا RF (رادیوفرکوئنسی) میشود. در روش جراحی قسمتی از دریچه اصلی پا که دچار اختلال شده است را میبندند و آن قسمت از رگ که حالت گشاد پیدا کرده است را از درون پا درمیآورند. این یک عمل استاندارد است که هنوز هم در بیمارستانها انجام میشود. در خیلی از موارد موفقیت درمان با این عمل سنجیده میشود، یعنی کلیه روشهای دیگر مانند لیزر و RF در برابر با جراحی سنجیده میشوند. جراحی اگر توسط پزشکان خبره انجام شود، موفقیت بالایی خواهد داشت و خطری بیمار را تهدید نخواهد کرد. در این مورد نیز جراحان عروق در ارجحیت قرار دارند. گاهیاوقات بیماران بهخصوص در شهرستانها توسط جراحان عمومی عمل میشوند و این کار باعث میشود جراحی آنها کامل انجام نشود و علایمشان عود کند و نیاز به عمل مجدد پیدا کنند. در هر صورت هر عملی عوارض خاص خود را دارد. برای مثال ممکن است تا چند روز در محل مورد نظر کبودی و درد ایجاد شود و حتی ممکن است عفونت و خونریزی رخ دهد.
واریسها اگر درمان نشوند باعث عارضه میشوند؟
واریس اگر درمان نشود در طی زمان پیشرفت میکند. یعنی رگها بهتدریج متسع میشوند و این اتساع منجر به تورم بهخصوص در ناحیه ساق پا و قسمت فوقانی قوزک داخلی میشود. سپس پوست به تدریج تیره و نازک میشود و اگر درمان نشود منجر به زخم و اگزما و حتی خونریزی میشود. در واقع با متسع شدن وریدها و نازک شدن پوست، کوچکترین آسیب یا ضربهای میتواند باعث خونریزیهای شدید شود. یکی دیگر از عوارض واریس، ایجاد لخته در وریدهای سطحی یا به اصطلاح «ترومبوفلبیت» سطحی است. در چنین مواقعی ایجاد لخته در اثر اتساع باعث میشود رگ مورد نظر متورم، قرمزرنگ، دردناک و سفت شود. برای مثال بیمارانی که چند ساعت بدون حرکت در هواپیما مینشینند ممکن است دچار این عارضه شوند. بسیاری از اوقات بیماران سوال میکنند که آیا این لخته میتواند حرکت کند و به قلب برود و باعث آمبولی شود؟ پاسخ به این سوال منفی است. یعنی طبق تعریف، واریس، اتساع عروق سطحی پاست، درحالی که آمبولی در رابطه با عروق عمقی اتفاق میافتد. به هرحال ایجاد لخته در عروق سطحی نیز دردناک است و گاهی اوقات در موارد پیشرفته نیاز به بستری وجود دارد.
منبع :رضا عسگری
لینک مطالب خواندنی:
گودی بیش از اندازه کمر اختلالی است که در انحناهای ستون فقرات به وجود میآید، خیلی از مردم علت کمردردهای خود را گودی بیش از حد کمر میدانند.
دکترمجید ظهرابی، متخصص و جراح مغز و اعصاب و ستون فقرات به دلایل بروز گودی کمر میپردازد، به گفته او، ستون فقرات به وسیله عضلههای زیادی محافظت میشود که نبود تعادل در این عضلات موجب میشوند ناهنجاریهایی در منطقه ستون فقرات به وجود آید، از علل اصلی گودی بیش از اندازه در ناحیه کمر میتوان به بیماری ارثی آکندروپلازی، التهاب دیسک، چاقی، قوزکردن، پوکی استخوان، دررفتگی تدریجی مهرهها یا ضعف عضلات شکمی اشاره کرد.در بیشتر مواقع بدون اینکه فرد متوجه باشد، خود عامل اصلی پیدایش این عارضه میشود و در ساعاتی از روز با بدنشستنهای مداوم و طولانی سبب آسیب شدید به این ناحیه از بدن خواهد شد.این متخصص مغز و اعصاب و ستون فقرات با اشاره به اینکه طرز نشستن به دردهای ناحیه منطقه گردن، شانه، کتف و کمر دامن میزند، میافزاید: چنانچه کارمند هستید یا شغلی دارید که مجبورید ساعتها پشت میز بنشینید، سعی کنید صاف نشسته و از لم دادن پشت میز خودداری کنید، حتی در این خصوص میتوانید از یک بالش کوچک کمک بگیرید، خوب است بدانید که یک صندلی کار خوب باید ارتفاعی قابل تنظیم داشته و پشتی آن نیز قابل تنظیم کردن باشد تا کمترین آسیب به منطقه پشت و کمر وارد شود؛ هنگام نشستن باید زانوها با مفصل لگن هم سطح باشند، باید به پاها نیز توجه کنید، هیچ وقت آنها را به حالت ضربدر قرار ندهید، میتوانید به کمک یک زیرپایی از وارد آمدن فشار اضافی بر مفاصل جلوگیری کنید، حواستان باشد وقتی روی صندلی نشسته اید از جمع کردن پاها زیر بدن نیز پرهیز کنید. روی پنجه ماندن هم سبب میشود فشار اضافی به بدن وارد شود پس باید پاها را صاف روی زمین بگذارید، نه به حالت ضربدری و نه روی پنجهها.دکترظهرابی به افرادی که بیشتر ساعات روز با رایانه کار میکنند، نیز توصیه میکند: اگر فاصلهای که شما با رایانه دارید، رعایت نشود، به کمر آسیب وارد خواهد شد، سعی کنید حداقل 25 تا 75 سانتی متر بین چشم و مانیتور فاصله وجود داشته باشد اگر منطقه بالای صفحه مانیتور هم سطح چشم باشد، کافی است، میتوانید برای رعایت این فاصله از روی هم گذاشتن چند کتاب نیز کمک بگیرید.به گفته این جراح، افرادی که مجبورند به مدت طولانی سر پا بایستند نیز میتوانند با درست قرار ندادن پاها به منطقه کمر خود آسیب وارد کنند، بهتر است یک پا روی زمین و پای دیگر روی یک پله یا چهارپایه قرار بگیرد، هدف این است که یک پا بالاتر از دیگری قرار داشته باشد، با این کار از وارد شدن آسیبهای احتمالی جلوگیری خواهید کرد.این جراح حتی فرم خوابیدن نادرست را نیز عاملی میداند که میتواند آسیب زا باشد، به پیشنهاد او، بهترین فرم برای حالت خوابیده این است که صورت و شکم رو به بالا باشد، بهتر است در این حالت بالشی زیر زانوها بگذارید، چنانچه عادت دارید روی شکم بخوابید سعی کنید یک بالش زیر شکم خود قرار دهید.مورد دیگری به غیر از خوابیدن و نشستن نیز میتواند در بروز عارضه گودی بیش از حد کمر مؤثر باشد و آن هم پوشیدن کفشهای پاشنه بلند توسط خانمها است، پس خانمهای محترم توجه داشته باشند که از پوشیدن کفشهای پاشنه بلند تا حد امکان خودداری کنند.دکترظهیری در خاتمه توصیه میکند: عضلات شکم، باسن و کمر را از طریق ورزشهای مربوط به آنها میتوانید تقویت کنید تا هر چه بیشتر از عارضه گودی کمتر دور شوید.
منبع: سلامت نیوز
لینک مطالب خواندنی:
درد در نیمهی پایینی بدن از جمله نشانههای رایج میان مردانی است که به سرطان پروستات مبتلا میشوند. این درد معمولا در ناحیهی پایین کمر، پاها، و باسن رخ میدهد. همچنین ممکن است شخص مبتلا هنگام نشستن، در لگن خود احساس ناراحتی کند یا به طور کلی، در همهی استخوانّهای بدناش اندکی دچار درد شود.
در طول دههی گذشته سرطان پروستات شایعترین سرطان در میان مردان امریکایی
بوده است؛ و در آینده نیز همچنان یک تهدید خطرناک برای سلامتی مردان در
ایالات متحده خواهد بود؛ زیرا طبق گزارشهای انجمن سرطان امریکا، در ۲۰۱۴
بالغ بر ۰۰۰، ۲۳۰ نفر به عنوان مبتلایان جدید به این بیماری تشخیص داده
شدند و تقریبا ۰۰۰، ۳۰ نفر نیز جانشان را از دست دادند. همچنین این انجمن
تخمین میزند از هر ۷ مرد، یک نفر در زندگیاش و درحدود ۶۶ سالگی با سرطان
پروستات مواجه خواهد شد.
به گزارش بازده؛ آگاهی از پاسخ برخی
پرسشها نظیر اینکه سرطان پروستات چیست، چگونه میتوان آن را تشخیص داد،
این سرطان از کجا میآید، عواملی که یک فرد را بیشتر در معرض آن قرار
میدهند چیست، و چگونه میتوان از بروز آن پیشگیری کرد بهترین راهی است که
بتوانید با آرامش خاطر و اطمینان میانسالی را پشت سر بگذارید.
اطلاعاتی که در ادامه به آن اشاره خواهیم کرد، یک بررسی اجمالی و کلی از مهمترین جنبهّهای این سرطان است.
سرطان پروستات چیست؟
این
نوع سرطان در پروستات به وجود میآید؛ پروستات غدهی کوچکی است که در
دستگاه تناسلی بیشتر پستانداران نر وجود دارد. این غده با ترشح یک مایع
برای حمل و تغذیهی اسپرم، نقش مهمی در تولید مثل ایفا میکند.
انواعی
مختلفی از سرطان پروستات وجود دارد، که نحوهی ایجاد و پیشرفت هر یک از
آنها اندکی با دیگری متفاوت است. اغلب اوقات سرطان بهتدریج در طول زمان به
وجود میآید و خطر انتشار وسیعی به همراه ندارد. از طرف دیگر، برخی از
انواع سرطان پروستات نیز میتوانند انتشار بسیار سریع و مخربی داشته باشند.
این سرطان مخصوص مردان است، و اغلب در سنین بالا رخ میدهد.
سرطان
پروستات میتواند مرگآور باشد، ولی نه به اندازهی سرطانهای دیگر. اکثریت
مردان میتوانند با سرطان پروستات کنار بیایند و در واقع به علت این
بیماری نمیرند.
علائم سرطان پروستات
وقتی
یک شخص در مراحل آغازین سرطان پروستات قرار دارد، معمولا زمانی طول میکشد
تا علائم قابل توجهی از بیماری در بدن وی ظاهر شود. درست مانند سایر اشکال
سرطان، درمان این بیماری در مراحل آغازین بسیار راحتتر است؛ وقتی که هنوز
این سرطان پیشرفت نکرده باشد، تشخیص زودهنگام و آگاهی از برخی اطلاعات
برای مردان بسیار حیاتی و ضروری است. ولی اگر این بیماری وارد مراحل بعدی
شود، ممکن است علائم زیر را در بدن بیمار ایجاد کند:
مشکلات ادراری
بسیار
از نشانههای مربوط به سرطان پروستات در دستگاه ادراری نمایان میشوند.
این سرطان ممکن است تخلیهی ادرار را با مشکل مواجه کند، فشار ادرار را
کاهش دهد، باعث بروز درد هنگام ادرار و وجود خون در آن شود.
مایع منی
شکل و ظاهر مایع منی، غالبا به دلیل وجود خون در آن تغییر میکند.
درد و ناراحتی
درد
در نیمهی پایینی بدن از جمله نشانههای رایج میان مردانی است که به سرطان
پروستات مبتلا میشوند. این درد معمولا در ناحیهی پایین کمر، پاها، و
باسن رخ میدهد. همچنین ممکن است شخص مبتلا هنگام نشستن، در لگن خود احساس
ناراحتی کند یا به طور کلی، در همهی استخوانّهای بدناش اندکی دچار درد
شود.
اختلال نعوظ
شخص مبتلا ممکن است تواناییاش را برای حفظ نعوظ به اندازهی مناسب برای برقراری رابطهی جنسی از دست بدهد.
ولی
در حقیقت، حدود دوسوم از مردانی که به سرطان پروستات مبتلا میشوند،
بسیاری از این علائم را در خود مشاهده نمیکنند. ولی یکسوم باقیمانده
معمولا متوجهی حداقل یکی از این علائم میشوند.
علل ایجاد سرطان پروستات
علت
اصلی ایجاد سرطان پروستات تا حدودی نامشخص است. پژوهشهای پزشکی تنها
توانستهاند در این مورد به مشکلات سلولی اشاره کنند. درست مانند انواع
دیگر سرطان، سرطان پروستات نیز وقتی به وجود میآید که در این غدهی تناسلی
سلولهای غیرطبیعی تولید شوند. این سلولهای جهشیافته بسیار سریعتر از
سلولهای سالم منتشر میشوند و فضای بیشتری از پروستات را اشغال میکنند.
رشد این سلولهای میتواند به ایجاد یک تومور در بافت پروستات منجر شود؛
سپس سلولها از تومور جدا میشوند و در بخشهای دیگر بدن نیز رشد میکنند.
عوامل خطر
در
ادامه به چهار عامل خطر بسیار مهم مربوط به سرطان پروستات اشاره میکنیم؛
هرچند به سختی میتوان گفت دقیقا کدامیک از اینها مهمتر هستند، زیرا در
علل ایجاد این بیماری همچنان جای بحث وجود دارد.
سن
سن
تا حدود زیادی مهمترین عامل خطر برای مردان است؛ به همین دلیل به شدت
توصیه میشود مردان در حدود ۴۰ سالگی آزمایشهای مربوط به این بیماری را
انجام دهند. ابتلا به این بیماری زیر ۵۰ سالگی بسیار نادر است، و معمولا
بیشتر در سنین ۶۰ تا ۷۰ سالگی بروز میکند.
ژنتیک
آمارهایی
وجود دارند که نشان میدهند وجود سابقهی خانوادگی در رابطه با سرطان
پروستات میتواند خطر ابتلا به این بیماری را تا سه برابر افزایش دهد. اگر
عضو سالخوردهی خانواده پیش از ۶۰ سالگی به این سرطان مبتلا شده باشد، خطر
ابتلای اعضای جوانتر حتی بیشتر هم میشود. هر قدر تعداد بستگان مبتلا، به
ویژه بستگان درجه یک، بیشتر باشد، احتمال وجود یک ژن معیوبِ عامل سرطان
در فرد بیشتر خواهد شد.
نژاد
سرطان
پروستات در میان مردان سیاهپوست نسبت به سایر نژادها شایعتر است. خطر
ابتلا به این بیماری در میان مردان آسیایی کمتر است، و مردان سفیدپوست از
این لحاظ در جایگاه میانه قرار دارند.
چاقی
بر
اساس برخی پژوهشها، هر قدر شاخص توده بدنی بیشتر باشد خطر ابتلا به
سرطان پروستات نیز بیشتر میشود. هم چنین پزشکان به این نکته اشاره
میکنند که تشخیص سرطان و درمان آن برای افراد چاق دشوار است.
پیشگیری از سرطان پروستات
شواهد
دقیقی در دست نیست که نشان دهد خوراکی یا غذای خاصی باعث ایجاد سرطان
پرستات میشود، ولی برای پیشگیری از آن توصیه میشود رژیم غذایی سالم و
متنوعی برای خود در نظر بگیرید. مصرف کافی اسیدهای چرب، و ویتامینها و
مواد مغذی ضروری میتواند خطر ابتلا به این بیماری را کاهش دهد و از چاق
شدن جلوگیری کند.
عوامل متعددی در سبک زندگی وجود دارند که میتواند
خطر ابتلا به سرطان پروستات را کاهش دهند. مردانی که به طور منظم و مکرر
رابطهی جنسی دارند و به انزال میرسند، و همچنین آنهایی که به طور منظم
ورزشهای سنگین انجام میدهند، با خطر کمتری مواجه میشوند.
لازم
به ذکر است، هرگونه افزایش حجم پروستات مستقیما به منزلهی ابتلا به سرطان
پروستات نیست. بزرگی پروستات در بسیاری از مردان به دلیل هایپرپلازی یا
بیشرویشی خوشخیم ایجاد میشود که خطر کمی دارد و جزء بیماریهای شایع
مردان سالخورده است.
“شما همان چیزی هستید که میخورید! ”
در این دو روزِ زودگذرِ دنیا، تا کِی میخواهیم شکممان را مملو از غذاهایی فراوریشده بکنیم که نه تنها پر از مواد نگهدارنده هستند، بلکه حاویِ سمومی بسیار هستند که ممکن است برای بدنمان مضر و خطرناک باشند. نتیجهی خوردن این غذاها را میتوانیم در شیوع چاقی و دیگر بیماریهای مربوط به اضافهوزن نظیر مشکلات قلبی و کلسترول، دیابت، و بسیاری دیگر مشاهده کنیم. ولی به راستی، میتوانیم با خوردن خوراکیهای سالم و درست از همهی این مشکلات جلوگیری کنیم.در ادامه به این ۱۰ خوراکی که برای کاهش وزن و چربی سوزی عالی هستند اشاره میکنیم:
نظیر بلغور جو و نان سبوسدار (نان با آرد کامل) برای کاهش وزنتان بسیار خوب و مفید هستند. این خوراکیها میتوانند برای مدتی طولانیتر شما را سیر نگه دارند. همچنین کمک میکنند سطح کلسترول بدِ خونتان پایین بیاید.
۲. لیمو
یک عامل سمزدای بسیار خوب است که میتواند کمک کند سرعت چربیسوزیتان بیشتر شود، ؛ به ویژه وقتی آن را با آب گرم یا آب هویج مخلوط کنید و قبل از صبحانه بنوشید.
۳. سیب
میتواند باعث شود برای مدت زمانی بیشتر احساس سیری کنید، و به این ترتیب پرخوری نکنید.
۴. سیبزمینی
را به اشتباه، یک خوراکیِ پرچربی میدانند؛ البته اگر آن را سرخ کنید، این مسئله درست از آب در میآید. ولی اگر سیبزمینی را به صورت پخته نوش جان کنید، غذایی کاملا سالم و مفید است. سیبزمینی تقریبا فقط ۹۷ کالری دارد.
۵. انگور
سرشار از آنتیاکسیدانها و مملو از انرژی است. انگور نیز فقط حدودا ۷۰ کالری دارد.
۶. پرتقال
حتی کمتر از ۵۰ کالری دارد و سرشار از فیبر است.
مطلب مرتبط: ۱۵ خوراکی برای آب کردن چربی شکم
۷. سالادها
(البته) با سسِ کم، از دیگر خوراکیهای محبوب و سالم هستند که میتوانید در رژیم غذاییتان داشته باشید. آنها کالریِ اندک ولی ارزش غذاییِ بالا دارند.
۸. ماهی
سرشار از اسیدهای چرب است و میتواند به کاهش کلسترول بد در خونتان کمک کند. همچنین ماهی به کاهش وزن کمک میکند و برای سالم نگه داشتن قلب هم مفید است. ماهی تن و سالمون از جمله ماهیهایی هستند که اسید چربِ بالا دارند.
۹. بروکلی
کالریِ اندک دارد و سرشار از ویتامینهای A و C است.
۱۰. تکههای بستهبندی و نوشیدنیهای پروتئینی نیز به ویژه برای افرادی که به دنبال چربیسوزی و پرورش عضله هستند، توصیه میشود.
منبع: سلامت نیوز
لینک مطالب خواندنی: