پیاده روی درهر حالت یکی از ورزشهایی است که با درنظر گرفتن هزینه بسیار اندک می تواند سود بسیار بالایی برای سلامتی بدن شما داشته باشد.
با پیاده روی در حالیکه شما ورزش می کنید و میزان زیادی کالری می سوزانید فشاری بر روی زانو نخواهید داشت. همچنین این ورزش کمک می کند که گروه عضلانی پا به اندازه ورزش تنیس تحرک و فعالیت داشته باشد.
اگر شما پیاده روی مداوم به سمت جلو داشته باشید، ممکن است عضلات و مفاصل زانو دچار آسیب دیدگی شوند، در حالیکه در حالت عقب عقب رفتن این تاثیر تهاجمی را به وسیله عضلات پشت پا خنثی شده و حتی می تواند برای عضلات زانو موثر هم باشد. پس عقب عقب رفتن یا برعکس راه رفتن را نیز در پیاده روی روزانه تان بگنجانید تا خظر آسیب دیدگی در این ورزش به صفر برسد!
در حالت عقب عقب رفتن، افزایش دید محیطی را خواهیم داشت. شما نمی توانید پشت سر خود را ببینید، همین امر سبب می شود با رعایت تعادل حواس دیگر خود مانند شنوایی را دقیق کنید.
این ورزش یک تمرین فوق العاده خوب برای مغز است. واکنش های مغز در حالت پیاده روی به سمت عقب خیلی بیشتر از یک ورزش ساده به خصوص یک پیاده روی عادی است.
مغز در فعالیت های قوای بینایی و شنوایی دقیق تر می شود. حفظ حالت تعادل نیز تمرینی است که مغز ناخود آگاه ناچار به انجام آن است.
عضلات شکمی در پیاده روی عقب بسیار فعال می شوند. هنگامی که مستقیم راه می روید ممکن است بنا به عادت عضلات شکم به حالت افتاده و رها باشند.
ولی زمان عقب عقب رفتن عضلات شکمی منقبض می شوند و این عمل سبب سفت شدن و در نهایت جمع شدن این عضلات خواهد شد.
به صورت کلی اگر قصد دارید بدن خود را روی فرم بیاورید و کالری های اضافه را بسوزانید عقب عقب راه رفتن را فراموش نکنید!
با یک رژیم غذایی سالم و البته در کنارش پیاده روی آن هم از نوع عقب عقب رفتن می توانید کالری های اضافه را محو کنید.
اگر فکر می کنید پیاده روی یعنی آهسته دویدن روی آسفالت، بهتر است با نشانه گذاری هایی این عمل را برعکس یعنی پیاده روی عقب عقب تجربه کنید.
این کار را انجام دهید تا علاوه بر یک پیاده روی ساده از مزایای بسیاری برای پا و قلب و شکم و مغز خود بهره مند شوید.
لینک مطالب خواندنی: